محققان دریافتند که دستگاه های فناورانه و الکترونیکی ریتم های بیولوژیکی را تغییر می دهند و موجب بی خوابی و کاهش خوش خلقی می شوند.

استفاده از موبایل قبل از خوابیدن

محققان بنیاد ملی خواب آمریکا در تازه ترین تحقیقات خود نشان دادند که علاوه بر تلویزیون، رایانه و تلفن های همراه نیز موجب بی خوابی می شوند. این بنیاد با بررسی هزار و 508 فرد 13 تا 64 ساله کشف کردند که 43 درصد از آمریکایی ها شب ها بد می خوابند و 63 درصد نیز معتقدند که به اندازه کافی نمی خوابند.

15 درصد از کسانی که بین 19 تا 64 سال دارند و 5 درصد از کسانی که بین 13 تا 18 سال دارند کمتر از 6 ساعت در شب می خوابند.

تقریبا تمام مصاحبه شوندگان (95 درصد) اظهار داشتند که پیش از خواب از یک دستگاه فناورانه استفاده می کنند که این دستگاه می تواند تلویزیون، رایانه، کنسول بازی های ویدیویی و یا یک تلفن همراه باشد.

این تحقیقات نشان می دهد که تمایل به استفاده از تلویزیون به نسبت سن متغیر است، به طوری که 67 درصد از افراد بین 46 تا 64 سال شب ها تلویزیون تماشا می کنند، درحالی که این رقم در بین افراد 13 تا 18 سال تنها 49 درصد است.

این محققان در این خصوص توضیح دادند:

�استفاده از نور مصنوعی در ساعات بین غروب تا قبل از خواب، موجب توقف ترشح ملاتونین یعنی هورمون خواب می شود. به این ترتیب ریتم های شبانه روز به میزان یک ساعت و یا بیشتر تغییر می کنند و باعث می شود فرد دشوارتر به خواب برود�.

به گفته این پژوهشگران، تماشای تلویزیون نسبت به استفاده از یک بازی ویدیویی و یا جستجو در اینترنت خطرات کمتری دارد، به طوری که 61 درصد از کسانی که قبل از خواب از رایانه استفاده می کنند بسیار بد می خوابند.
استفاده از موبایل قبل از خوابیدن

بر پایه این تحقیقات ، حتی ارسال اس ام‌ اس پیش از بستن چشم ها نیز موجب می شود که خواب کوتاه تر شود. این پژوهش نشان می دهد که 42 درصد از افراد بین 19 تا 29 سال و 56 درصد از افراد 13 تا 18 سال پیش از خواب �اس. ام. اس� ارسال می کنند.

نتایج این بررسی ها حاکی از آن است که نوجوانان امروز به خاطر استفاده از ابزارهای فناورانه به طور متوسط 7 ساعت و 26 دقیقه می خوابند، در حالی که 9 ساعت و 15 دقیقه خواب برای این گروه سنی توصیه می شود.

تمامی این موارد، تاثیرات مضری بر روی خلق و خو، سلامت و بازده کاری فرد در طول روز برجای می گذارند.

خواب شبانه باید کافی باشد

بدیهی است خواب وضعیتی است که به فرد کمک می‌کند تا با افزایش توانمندی‌های ذهنی خود و همچنین پی بردن به وجود الگوهای مشخص بین آموزه‌های خود حتی در صورت عدم اطلاع از وجود چنین الگوهایی، حافظه خود را تقویت کند.

همچنین از آنجا که برخی از مراحل ثبت اطلاعات در حافظه مستلزم بیش از شش ساعت خواب است، بنابراین باید پذیرفت که کمبود خواب شبانه‌روزی مانع یادگیری و انجام فرآیندهای مبتنی بر شناخت در حافظه خواهد شد.

افرادی که به هر دلیل خواب کافی ندارند، یادگیری شان در معرض خطر قرار می‌گیرد که این موضوع می‌تواند توانایی آنها را در فراخوانی اطلاعات در حافظه تحت تاثیر قرار دهد

ممکن است برخی سوالات، ذهن بسیاری از محققان را به خود مشغول کرده باشد: چرا برخی از وظایف شناختی مغز در خواب انجام می‌شود؟ آیا نمی‌توان چنین شرایطی را در طول روز تجربه کرد؟

چنین سوالاتی را می‌توان تا حدودی با توجه به لزوم استراحت و خواب شبانه برای کاهش خستگی‌های روزانه و افزایش توانایی‌های ذهنی مورد نیاز برای انجام امور مختلف در روز بعد پاسخ داد.

از گذشته‌های بسیار دور همواره رسم بر این بوده است که انسان‌ها روز را به فعالیت و کار اختصاص می‌دادند و شب را برای بازیابی توان از دست رفته به استراحت می‌پرداختند.

تنظیم سیستم ایمنی بدن و مصرف بهینه انرژی بدن برای انجام کارها و وظایف مختلف نیز از جمله علل بی‌شماری هستند که نیاز بدن به استراحت شبانه را مورد تایید قرار می‌دهند.

مغز به گونه‌ای تنظیم شده است که زمان استراحت بدن هنگام خواب و کاهش مصرف انرژی در دیگر قسمت‌های بدن، به پردازش اطلاعاتی که در طول روز به دست آورده است مشغول می شود. به این ترتیب مغز انسان در طول روز فقط اطلاعات را جمع‌آوری و ثبت می‌کند و موقع خواب و استراحت، آن ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد تا به نتایج ارزشمندی دست یابد.

به نظر می‌رسد پردازش اطلاعات در حافظه تنها فرآیندی است که انجام آن مستلزم استراحت دیگر بخش‌های بدن می باشد، چرا که در این فرآیند لازم است فرد برای افزایش عملکرد حافظه، نسبت به محیط اطرافش ناآگاه بوده و پردازش علائم حسی که با آنها مواجه شده است، اختلالی را در عملکرد مغز به وجود نیاورد.

به نظر می‌رسد تحلیل ناخودآگاه اطلاعات در مغز مستلزم استفاده از منابعی است که هنگام بیداری فرد برای پردازش علائمی که با آنها مواجه شده است، از آن استفاده می‌کند.

بنابراین برای این‌که مغز بتواند به نحو مطلوبی اطلاعات موجود در حافظه را تجزیه و تحلیل کند، باید مانع ورود علائم خارجی از محیط اطراف به مغز شد.

اگرچه غیرفعال بودن اعضای بدن در سهولت انجام فعالیت‌هایی مانند تنظیم سیستم ایمنی بدن بسیار موثر خواهد بود، اما به نظر می‌رسد کاهش آگاهی و هوشیاری انسان هنگام خواب در این موضوع چندان حائز اهمیت نباشد. بنابراین شاید بتوان گفت انجام چنین فعالیت‌هایی مانند تنظیم سیستم ایمنی بدن نیز می‌تواند عملکرد مغز را هنگام خواب توجیه کند.