دوست داشتن همسر ،عامل بقا و شیرینی زندگی است و مهم ترین عامل برای تحمل سختی های احتمالی است که در هر زندگی بوجود خواهد آمد . اما گاهی این دوست داشتن بهانه ای می شود برای آزار و اذیت یکدیگر.

این که ما همسرمان و توجه او را فقط برای خود بخواهیم ،تا حدی طبیعی است آن هم در روز های اول اما اگر این احساس از حد بگذرد ،باعث ایجاد مشکل در روابط زن وشوهر می شود.

زندگی مشترک با قصه ها و فیلم های عاشقانه متفاوت است. بعضی احساس هایی که در اینگونه روابط مهیج و جالب به نظر می رسد ، در زندگی مشترک ،نه تنها مناسب نیست بلکه باعث دور شدن همسران از یکدیگر می شود. عشقی که میوه ی زمان است و بعد از ازدواج ایجاد می شود برای بالندگی و به اوج رسیدن خود نیاز مند ، آرامش و درک متقابل است.

باید یکدیگر را دوست داشت اما با قاعده . گاهی اوقات این انحصار طلبی و تمنای دیگری به طور مطلق باعث تقویت حس حسادت می گردد و اگر این احساس شناخته نشود و برطرف نگردد خود عامل سو ظن و عدم اعتماد در زندگی زناشویی خواهد بود.
همسر ما قبل از ازدواج پیوند های خانوادگی و دوستی داشته که نمی تواند و نباید آن ها را از بین ببرد البته تغییراتی در نحوه ی ارتباطات و میزان آن بعد از تشکیل خانواده ایجاد می شود اما نباید انتظار داشت که تمام پیوند ها و علایقش را کنار بگذارد و وقت و قلب خود را شش دانگ در اختیار همسرش قرار دهد.

حسادت هم مثل خیلی از صفات اخلاقی دیگر در برخی انسان ها وجود دارد مانند غرور، ترس .اگر کنترل شود لطمه ای به کیفیت زندگی نمی زند اما اگر کنترل نگردد ، به افکاری با رنگ و بوی پارانوئید تبدیل می شود . و در شرایط خوش بینانه تر فرد مقابل را در زندانی از باید و نباید هایی به بهانه ی دوست داشتن محصور می کند که به مرور زمان خسته کننده خواهد بود.
همسر

احساس حسادت و اینکه همسرمان به دیگران بیش تراز ما بها می دهد ،

بسیار آزار دهنده است . وقتی گرفتار این حس شویم ،توان لذت بردن از لحظات با هم بودن را از دست می دهیم . در برخی موارد فردی که گرفتار این مشکل می شود ،دست به حرکات جنون آمیزی می زند که دور از ذهن است و علت آن آتشی است که از حس حسادت او شعله ور می شود.

هر کدام از صفات اخلاقی ،اگربه اندازه باشند ، مفید هم هست مثل غرور که در مقابل برخی از انسان ها و در شرایطی خاص لازم است .حسادت هم به اندازه اش برای زندگی مشترک خطری ندارد اینکه هراز گاهی به طرف مقابل یاد آوری کنیم که دوست داریم محور توجهش باشیم ،خود باعث گرمی زندگی می شود ومخرب نیست . این احساس مانند زنگ خطری در مواقع لزوم به صدا در می آید و مرد و زن را هشیار می کند که ارزش و جایگاه همسر را فراموش نکرده بلکه با ابراز مناسب و رفتار صحیح ، حس ارزشمندی را به طرف مقابل منتقل کنند.

اما همین احساس زمانی که از حد بگذرد یا به خاطر رفتار ناصحیح همسر تحریک گردد ، مشکل ساز می شود. مردی که با تعریف زیاد از همکار خانم خود ، حس حسادت همسرش را بر می انگیزد ،خود باعث بدگمانی و سوظن بعدی خواهد شد.

متاسفانه بعضی مواقع طرفین برای اینکه از دوست داشتن یکدیگر مطمئن شوند ، حتی به دروغ و ساختگی کاری می کنند که حس حسادت طرف مقابل تحریک گردد . در صورتی که این روش صحیحی نیست .اگر همسران ساده و به موقع محبت شان را به یکدیگر بروز دهند دیگر چنین اتفاتقی نخواهد افتاد.تحریک حسادت همسر روش منصفانه ای نیست.

اگر شما انسان حسودی هستید ،بهتر است از همین امروز برای رفع این مشکل اقدام کنید زیرا حسادت می تواند زندگی تان را تباه کند. ممکن است با رفتارهای آزار دهنده ی خود کسی را که بسیار دوست می دارید ، برنجانید.

ابتدا بهتر است احساس خود را تجزیه و تحلیل کنید و منطقی راجع به آن به قضاوت بنشینید. بررسی کنید چه زمانی احساس حسادت آزارتان می دهد . شرایط مشابه را بیابید . درون خودتان بدون تعارف حقایق را بازگو کنید. بهتر است این گفتگو و بررسیبا صدای بلند انجام شود . مثلا هنگامی که تنها هستید با صدای بلند مواردی که در این هفته باعث ناراحتی شما شده است را بیان کنید. گاهی با شنیدن آن ،خودتان بر بی منطقی اش اعتراف می کنید.

ما انسان ها خیلی اوقات از چند و چون احساسات درونی خودمان هم با خبر نیستیم و فقط نتیجه ی آن را که به صورت تظاهرات بیرونی است ، می بینیم. بیان آن با صدای بلند و یا نوشتن آن ها آگاهی ما را از احساسمان بیشتر می کند.

وقتی آگاهی بیشتر شود ، بهتر می توانیم نواقص رفتاری مان را رفع کنیم . پس مواردی که باعث بر انگیختگی حس حسادت تان می شود را پیدا کنید.
همسر

خودتان برای رفع این مشکل اقدام کرده و راجع به آن فکر کنید. در مواردی که احساس کردید حس حسادتتان صحیح است یا نمی توانید آن را برای خود حل و فصل کنید در فضایی مناسب راجع به این احساس با همسرتان صحبت کنید. برای مثال به او بگوئید که از طرز مکالمه ی تلفنی او با خانم ها یا آقایان خوشتان نمی آید و دوست دارید جدی تر صحبت کند.البته با سیاست خاص موضوع را مطرح کنید تا باعث دلخوری او نشود و حس عدم اعتماد را به او منتقل نکنید.

با هم به دنبال راه حل بگردید و نگذارید احساس حسادت مانند خوره به جان تان بیافتد و اگر موفق نشدید ، حتما با یک مشاور صحبت کنید.